چه سنگ هایی به سنگ شکن کلیه نیاز دارند؟

 

kidney stone crusher

سنگ شکن کلیه برای سنگ های با قطر در حدود ۲ سانتیمتر به کار برده می شوند.

اغلب سنگ هایی که تشکیل می شوند کوچک و کمتر از ۴ میلیمتر هستند و با نوشیدن آب فرآوان از طریق دستگاه ادراری دفع می شوند.

اما اگر بزرگتر از ۵ میلیمتر شوند متوسط یا بزرگ در نظر گرفته می شوند.

بزرگترین سنگ کلیه ای که تا کنون دیده شده به اندازه یک توپ گلف بوده است.

سنگ کلیه چگونه بوجود می آید؟

به طور معمول کلیه ها مواد زائد شناور در آب را دفع می کنند، اما اگر بدن با کم آبی مواجه باشد این مواد زائد در دستگاه ادراری می مانند.

به تدریج و با گذشت زمان آنها متبلور شده و به سنگ کلیه تبدیل می شوند.

سنگ های کوچک از کلیه ها جدا شده و از مجرای ادرار به راحتی عبور کرده و دفع می شوند.

سنگ هایی که اندازه آنها به بزرگی یک نخود باشند و یا لبه های تیزی داشته باشند نمی توانند به راحتی از مجرای ادرار عبور کنند.

در اغلب موارد عبور این سنگ ها با درد شدید همراه هستند.

بیش تر بخوانید: سرطان پروستات

درمان از طریق سنگ شکن کلیه

سنگ شکنی در اغلب موارد یک درمان غیر تهاجمی است و به صورت سرپایی انجام می شود.

در این روش ابتدا بیمار با یک بی حس کننده موضعی بی حس می شود.

سپس متخصص از دستگاه اشعه ایکس برای تعیین دقیق محل سنگ در کلیه ها استفاده می کند.

پس از پیدا کردن محل دقیق سنگ کلیه از یک سری امواج ضربه ای برای خرد کردن سنگ به قطعات کوچکتر استفاده می شود.

درمان هایی که از طریق سنگ شکن کلیه انجام می شود کدامند؟

سنگ های کلیه ای که بیش تر از ۵ میلی متر شده اند و جریان ادرار را مسدود می کنند باید از طریق روش های جراحی یا سنگ شکنی یورتروسکوپی برداشته شوند.

سنگ شکنی با موج

این سنگ شکنی تحت بیهوشی عمومی یا موضعی انجام می شود.

در این روش که کمتر از یک ساعت طول می کشد، امواج ضربه ای سنگ به قطعات ریزتری تجزیه می شود.

نفرولیتومی

در این روش که تحت بیهوشی عمومی صورت می گیرد و نیاز به بستری در بیمارستان دارد،

از نفروسکوپ برای تعیین محل سنگ و برداشتن آن استفاده می شود.

این ابزار از طریق پوست و با یک برش کوچک در پشت وارد کلیه می شود.

در کدام مناطق سنگ تشکیل می شود؟

مناطقی که بیشترین سنگ های کلیه در آنها به دام می افتند سه منطقه زیر هستند :

 1. مثانه

 2. حالب

 3. مجرای ادرار

ترکیبات انواع سنگ های کلیه

اغلب سنگ های کلیه از کلسیم تشکیل شده اند، اما برخی از مواد دیگری هستند که در زیر به طور مختصر به آنها پرداخته ایم.

سنگ های کلسیمی

دریک رژیم غذایی متعادل مصرف کلسیم ضروری است.

بدن از کلسیم موجود در غذاها برای استحکام استخوان ها و بازسازی ماهیچه ها استفاده می کند.

در حالت عادی مقدار اضافی کلسیم از راه ادرار دفع می شود،

اما اگر بدن خود را با کم آبی مواجه کنیم کلسیم با سایر مواد زائد ترکیب شده و سنگ تشکیل می دهد.

سنگ های استروویت

این سنگ ها پس از عفونت دستگاه ادراری تشکیل می شوند و مواد سازنده آنها  از منیزیم، فسفات و آمونیاک است.

سنگ های اسید اوریک

در بیمارانی که ادرار بیش از حد اسیدی و یا شرایطی مانند نقرس دارند سنگ های اسید اوریک تشکیل می شوند.

سنگ سیستین

این سنگ ها از سیستین تشکیل می شوند.

سیستین یکی از بلوک های سازنده اعصاب سایر قسمت های بدن و عضلات است.

سنگ های سیستین به ندرت و تنها در افرادی که اختلال متابولیک ارثی دارند بوجود می آید.

پروتکل های درمانی چه تاثیری در نتیجه درمان دارد؟

در صورتی که بیمارستان یا کلینیک شما پروتکل های جدید درمانی را بکار ببرد،

تنظمیات، قدرت موج شوک و سرعت ارسال امواج ضربه ای بر نتیجه درمان تاثیر می گذارد.

اگر سنگ شکنی به طور دقیق انجام شود، امواج ضربه ای حداقل آسیب را به کلیه و اندام های اطراف آن می رسانند.

به این معنی که هر چقدر قطعات سنگ ها ریزتر باشند دفع آنها راحت تر صورت می گیرد.

به طور معمول در حدود ۴۵ دقیقه یا یک ساعت بیمار باید در معرض امواج قرار بگیرد تا نتایج مطلوبی حاصل شود.

منبع: https://www.drsadeghzade.com/